Εκείνη την χρονιά έδινα δεύτερη φορά πανελλήνιες, διάβαζα, έμενα σε μια επαρχιακή πόλη, τα ‘χα με μια κοπελίτσα από το φροντιστήριο, ήταν ο δεύτερος χρόνος που κάπνιζα και μάλωνα με τον πατέρα μου για να βρούμε, μάλλον, πιο είναι το κυρίαρχο αρσενικό στην οικογένεια.
Μέχρι το τέλος της χρονιάς είχα σταματήσει το διάβασμα γιατί πέρασα για δεύτερη φορά σε μια σχολή που δεν με άρεσε, τα είχα χαλάσει με την κοπελίτσα και έμενα στο πατρικό μου να σταθώ στη μάνα μου και να την κάνω να γελάει, σαν άλλος γελωτοποιός, γιατί το καλοκαίρι χάσαμε τον πατέρα μου.
Μέχρι το τέλος της χρονιάς είχα σταματήσει το διάβασμα γιατί πέρασα για δεύτερη φορά σε μια σχολή που δεν με άρεσε, τα είχα χαλάσει με την κοπελίτσα και έμενα στο πατρικό μου να σταθώ στη μάνα μου και να την κάνω να γελάει, σαν άλλος γελωτοποιός, γιατί το καλοκαίρι χάσαμε τον πατέρα μου.
Αφού λοιπόν το ροζ ψαράκι διάλεξε (τραγική ειρωνεία) αυτή την χρονιά...
Marilyn Manson-I Don't Like the Drugs (But the Drugs Like Me)
Pearl Jam -Given to Fly
Σταμάτης Κραουνακης+Στερεο Νοβα-Νόχι!
Placebo-Without You I'm Nothing
Bran Van 3000-Drinking in L.A
3 σχόλια:
Όντως, τραγική ειρωνεία για σένα που διάλεξα εκείνη τη χρονιά. Τo τραγούδι των Bran Van μ’ αρέσει πολύ ακόμα και με το Νοχι του Κραουνάκη θυμάμαι να χορεύουμε εγώ και η παρέα μου σ’ ένα παραλιακό μαγαζί εκείνο το καλοκαίρι του ’98. Παρεπιμπτόντως, ωραίος ο πίνακας στο ποστ. Φιλιά!
εγώ ξεκίνησα να ακούω placebo απο το without you i'm nothing το 2004 οταν πέρασα στην σχολή.Απο τότε τρελός έρωτας ο molko.Ωραία κομματάκια by the way..
Idea!!!
Δημοσίευση σχολίου