Έτρεχε.
Κοιτώντας πίσω της.
Η ανάσα κοφτή.
Τα μάτια δακρυσμένα.
Παραπάτησε.
Κοντό σορτσάκι.
Τα γόνατα σκίστηκαν.
Κάτω χαλίκια.
Την ακολουθούσα αργά. Για ένα παράξενο λόγο δεν μπορούσε να απομακρυνθεί. Πάντα έμενε στο οπτικό μου πεδίο. Ελάχιστα Φώτα. Γύρω της δέντρα. Την κατάπινε το σκοτάδι αλλά εγώ ακόμα μπορούσα να την δω. Μούγκριζε. Η γλώσσα της κόπηκε και καυτηριάστηκε. Δεν μπορούσα να την ακούω να με φωνάζει Daniel.
Παραπάτησε.
Κοντό σορτσάκι.
Στο μηρό της καρφώθηκε μια σκλήθρα. Τρομαγμένη κοίταζε μια το πόδι της και μια εμένα. Πλησίαζα. Μα δεν είχα σκοπό να της κάνω άλλο κακό. Αν με παρακαλούσε “σωστά” , μπορεί και να την βοηθούσα. Τώρα έφευγε. Στην αγκαλιά του δάσους μέσα. Πυκνά δέντρα. Το φως στέρευε. Αυτή τυφλά σχεδόν περπατησε. Έβαλα night Shot στην κάμερα μου και συνέχισα.
Παραπάτησε.
Κοντό σορτσάκι.
Άλλες δυο φορές.
Δεν την διέκρινα πια καθαρά. Αλλά την άκουγα. Σχεδόν δίπλα μου. Κλαδιά έσπαγαν κάτω από τα πόδια της. Είχε ακόμα δυνάμεις. Χτύπησε πάνω σε ένα κορμό. Το φως είχε χαθεί. Συνέχισε αργά. Με απλωμένα τα χέρια. Είδα από την μηχανή μου πως πλησίαζε στον Κύκλο. Όταν το ένα της πόδι πέρασε μέσα στο ξέφωτο, το ένιωσε και κείνη. Έκλεισα την οθόνη αλλά συνέχισα να τραβάω. Σταμάτησα. Σταμάτησε. Ακούστηκε ένα σύρσιμο. Γύρισε απότομα το κεφάλι της. Το πρώτο ζευγάρι από αυτά τα κίτρινα μάτια, άναψε. Πίσω από τον ώμο της άλλο ένα. Δεν χρειαζόταν να δω κάτι άλλο. Δεν θα μου το επέτρεπαν άλλωστε. Με αργά βήματα και την πλάτη στον Κύκλο, άρχισα να απομακρύνομαι. Μια σταγόνα νερού έπεσε στα μαλλιά μου. Μέχρι να βγω από το δάσος είχε αρχίσει η καταιγίδα που σκέπαζε κάθε ήχο. Έτσι και αλλιώς δεν θα την άκουγα ποτέ ξανά να ουρλιάζει. Έβαλα το χέρι στην τσέπη και αισθάνθηκα ακόμα ζεστή τη γλώσσα της.
Κοιτώντας πίσω της.
Η ανάσα κοφτή.
Τα μάτια δακρυσμένα.
Παραπάτησε.
Κοντό σορτσάκι.
Τα γόνατα σκίστηκαν.
Κάτω χαλίκια.
Την ακολουθούσα αργά. Για ένα παράξενο λόγο δεν μπορούσε να απομακρυνθεί. Πάντα έμενε στο οπτικό μου πεδίο. Ελάχιστα Φώτα. Γύρω της δέντρα. Την κατάπινε το σκοτάδι αλλά εγώ ακόμα μπορούσα να την δω. Μούγκριζε. Η γλώσσα της κόπηκε και καυτηριάστηκε. Δεν μπορούσα να την ακούω να με φωνάζει Daniel.
Παραπάτησε.
Κοντό σορτσάκι.
Στο μηρό της καρφώθηκε μια σκλήθρα. Τρομαγμένη κοίταζε μια το πόδι της και μια εμένα. Πλησίαζα. Μα δεν είχα σκοπό να της κάνω άλλο κακό. Αν με παρακαλούσε “σωστά” , μπορεί και να την βοηθούσα. Τώρα έφευγε. Στην αγκαλιά του δάσους μέσα. Πυκνά δέντρα. Το φως στέρευε. Αυτή τυφλά σχεδόν περπατησε. Έβαλα night Shot στην κάμερα μου και συνέχισα.
Παραπάτησε.
Κοντό σορτσάκι.
Άλλες δυο φορές.
Δεν την διέκρινα πια καθαρά. Αλλά την άκουγα. Σχεδόν δίπλα μου. Κλαδιά έσπαγαν κάτω από τα πόδια της. Είχε ακόμα δυνάμεις. Χτύπησε πάνω σε ένα κορμό. Το φως είχε χαθεί. Συνέχισε αργά. Με απλωμένα τα χέρια. Είδα από την μηχανή μου πως πλησίαζε στον Κύκλο. Όταν το ένα της πόδι πέρασε μέσα στο ξέφωτο, το ένιωσε και κείνη. Έκλεισα την οθόνη αλλά συνέχισα να τραβάω. Σταμάτησα. Σταμάτησε. Ακούστηκε ένα σύρσιμο. Γύρισε απότομα το κεφάλι της. Το πρώτο ζευγάρι από αυτά τα κίτρινα μάτια, άναψε. Πίσω από τον ώμο της άλλο ένα. Δεν χρειαζόταν να δω κάτι άλλο. Δεν θα μου το επέτρεπαν άλλωστε. Με αργά βήματα και την πλάτη στον Κύκλο, άρχισα να απομακρύνομαι. Μια σταγόνα νερού έπεσε στα μαλλιά μου. Μέχρι να βγω από το δάσος είχε αρχίσει η καταιγίδα που σκέπαζε κάθε ήχο. Έτσι και αλλιώς δεν θα την άκουγα ποτέ ξανά να ουρλιάζει. Έβαλα το χέρι στην τσέπη και αισθάνθηκα ακόμα ζεστή τη γλώσσα της.
Σιγοψιθύρισα..."When I run in the dark, Daniel
To a place that's worst?
Under a sheet of rain in my heart Daniel
I dream of home"
To a place that's worst?
Under a sheet of rain in my heart Daniel
I dream of home"
7 σχόλια:
They call me the wild rose...άσχετο αλλά αυτό μου ήρθε στο μυαλό όσο διάβαζα την ιστορία. Creepy λίγο, αλλά indeed blogοπαράνοια.
(Περνάμε κάποια φάση Ψεύτικε Πέτρο; Όλα καλά;)
Ποσο κοντο το σωρτσακι δλδ?
Και καθως επεφτε τι φαινοταν?
Εγω καθως το διαβαζα σκεφτομουν (ασχετο)
να κλεισω το παραθυρο,κρυωσα!
το επόμενο βιντεάκι η ανάρτηση τούτη μελοποιημένη και τραγουδισμένη από σένα. ναι;
οκ, άρχισα να σε φοβάμαι!
ligo tromaxa boro na po :) kali evdomada!
ο πετρος ο παραμυθατζης :)
vk@ na sou pw ti alitheia kai gw to skeftika
blektos@ Psila stous mirous! Den fainotan tipota! E riksekati panw sou poulaki mou!!!
basnia@ dexomai tin prosklisi
aparos@ kai lebiathan@ giati kale?
photonio@ exw fantasia o poustis!!!
Δημοσίευση σχολίου