Καταπληκτικά θα περάσουμε και απόψε. Έχω πάρει μερικά κιλά-λίγα, αλήθεια σου λέω-, αλλά θα βάλω την εμπειρία.
Αν έρθεις.
Γιατί όμως να μην έρθεις; Έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις; Πόσο καιρό έχεις να βρεθείς με κόσμο;
Έλα λοιπόν.
Δυο μόνοι άνθρωποι σε μια πόλη ζωντανή. Να προσποιηθούμε πως έχουμε σχέση. Καλά δε θα είναι; Σύμβαση αόριστου χρόνου. Όταν κουραστείς ή κουραστώ θα το διαλύσουμε. Δεν μας περιορίζει κάτι. Τους άλλους τους στριμώχνει ένας γάμος, ένα παιδί. Εμάς;
Όταν ξεκινήσαμε πήγαινα εγώ Sodade για σεξ και εσύ στη Θεσσαλονίκη κάπου-νομίζω ΑχουΝτουΝτου το λέγανε-, πάλι για σεξ. Στην είχαν πέσει κάτι γέροι στο μπαρ. Δεν γούσταρες. Κάτι τύποι που ήξερες τους κάθισαν. Τους έκραζες με την παρέα. Ήταν και ο πρώτος σου μαζί. Αυτός που σε έμπασε στο παιχνίδι. Είχατε χωρίσει αλλά σε κράταγε η σκέψη της χαμένης παρθενιάς κοντά του. Εγώ σε διάφορες πόλεις μετά το Sodade. Για σεξ πάλι. Είχα γυρίσει και στην πρώτη μου γκόμενα. Απλά για πήδημα. Ήμουν Άντρας. Ναι. Τότε. Ακόμα; Είμαι άντρας. Κανένας δεν μου το στέρησε. Εσένα;
Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο μου την έπεσαν δυο Άγγλοι. Εύκολο. Βαρέθηκα. Μπορεί και να φοβήθηκα. Το παιχνίδι των εφήμερων σχέσεων σε κουράζει γρήγορα. Μετά ψάχνουν όλοι για αγκαλιά και πρωινό στο κρεβάτι. Αλλά τα μέρη που γυρνάμε είναι κρυφά και βυθισμένα στο σκοτάδι, το αλκοόλ και τη δυνατή μουσική. Έτσι μαθαίνουμε τα πρώτα μας βήματα. Θυμάσαι; Εκστασιασμένοι μπροστά στο θαύμα. Υπάρχει ζωή και στην απέναντι πλευρά. Κάτω από τη σημαία με το ουράνιο τόξο. Ζωή έντονη. Αριθμοί μεγάλοι. Δεν είσαι μόνος και είναι κάτι που το μαθαίνεις μόνο κάτω από το ουράνιο τόξο.
Μετά ζαλίζεσαι και λες πως θα πας «στα δικά μας τα μαγαζιά». Πάλι. Δεν βρίσκεις το βλέμμα να σε αγγίξει. Μόνο χέρια, λαγόνες, χείλη. Μερικοί μένουμε εκεί. Άλλοι αποτραβιόμαστε αηδιασμένοι από την ευκολία. Μοναξιά και στις δυο επιλογές. Κάποιοι άλλοι κάνουν την μετάβαση ομαλά. Το γκέτο παραμένει ισχυρό. Πρέπει να ανήκεις. Θα αγαπηθείς για την ταμπέλα σου. Ακόμα και εδώ. Στην χώρα του ασυμβίβαστου.
Μαλακίες. Τίποτα αντιδραστικό. Είμαστε ίδιοι με όλους τους άλλους. Το χειρότερο είναι ότι τελευταία μου αρέσει. Επιθυμώ. Θέλω.
Το βλέπω. Η λογική μου πεθαίνει.
Η ακριβή μου λογική.
Πότε θα έρθεις;
Αν έρθεις.
Γιατί όμως να μην έρθεις; Έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις; Πόσο καιρό έχεις να βρεθείς με κόσμο;
Έλα λοιπόν.
Δυο μόνοι άνθρωποι σε μια πόλη ζωντανή. Να προσποιηθούμε πως έχουμε σχέση. Καλά δε θα είναι; Σύμβαση αόριστου χρόνου. Όταν κουραστείς ή κουραστώ θα το διαλύσουμε. Δεν μας περιορίζει κάτι. Τους άλλους τους στριμώχνει ένας γάμος, ένα παιδί. Εμάς;
Όταν ξεκινήσαμε πήγαινα εγώ Sodade για σεξ και εσύ στη Θεσσαλονίκη κάπου-νομίζω ΑχουΝτουΝτου το λέγανε-, πάλι για σεξ. Στην είχαν πέσει κάτι γέροι στο μπαρ. Δεν γούσταρες. Κάτι τύποι που ήξερες τους κάθισαν. Τους έκραζες με την παρέα. Ήταν και ο πρώτος σου μαζί. Αυτός που σε έμπασε στο παιχνίδι. Είχατε χωρίσει αλλά σε κράταγε η σκέψη της χαμένης παρθενιάς κοντά του. Εγώ σε διάφορες πόλεις μετά το Sodade. Για σεξ πάλι. Είχα γυρίσει και στην πρώτη μου γκόμενα. Απλά για πήδημα. Ήμουν Άντρας. Ναι. Τότε. Ακόμα; Είμαι άντρας. Κανένας δεν μου το στέρησε. Εσένα;
Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο μου την έπεσαν δυο Άγγλοι. Εύκολο. Βαρέθηκα. Μπορεί και να φοβήθηκα. Το παιχνίδι των εφήμερων σχέσεων σε κουράζει γρήγορα. Μετά ψάχνουν όλοι για αγκαλιά και πρωινό στο κρεβάτι. Αλλά τα μέρη που γυρνάμε είναι κρυφά και βυθισμένα στο σκοτάδι, το αλκοόλ και τη δυνατή μουσική. Έτσι μαθαίνουμε τα πρώτα μας βήματα. Θυμάσαι; Εκστασιασμένοι μπροστά στο θαύμα. Υπάρχει ζωή και στην απέναντι πλευρά. Κάτω από τη σημαία με το ουράνιο τόξο. Ζωή έντονη. Αριθμοί μεγάλοι. Δεν είσαι μόνος και είναι κάτι που το μαθαίνεις μόνο κάτω από το ουράνιο τόξο.
Μετά ζαλίζεσαι και λες πως θα πας «στα δικά μας τα μαγαζιά». Πάλι. Δεν βρίσκεις το βλέμμα να σε αγγίξει. Μόνο χέρια, λαγόνες, χείλη. Μερικοί μένουμε εκεί. Άλλοι αποτραβιόμαστε αηδιασμένοι από την ευκολία. Μοναξιά και στις δυο επιλογές. Κάποιοι άλλοι κάνουν την μετάβαση ομαλά. Το γκέτο παραμένει ισχυρό. Πρέπει να ανήκεις. Θα αγαπηθείς για την ταμπέλα σου. Ακόμα και εδώ. Στην χώρα του ασυμβίβαστου.
Μαλακίες. Τίποτα αντιδραστικό. Είμαστε ίδιοι με όλους τους άλλους. Το χειρότερο είναι ότι τελευταία μου αρέσει. Επιθυμώ. Θέλω.
Το βλέπω. Η λογική μου πεθαίνει.
Η ακριβή μου λογική.
Πότε θα έρθεις;
13 σχόλια:
Αυτό που σου αρέσει δεν είναι οτι έχεις μπει σε ένα συγκεκριμένο τριπάκι που δεν είναι "εσυ" αλλά το γεγονός οτι νοιώθεις επιθυμητός απο αυτούς που θες να είσαι επιθυμητός.Τουλάχιστον αυτό συμβαίνει κυρίως με μένα...
δεν καταφερα ποτε να μπω σε ενα γκετο , ειμαι πολυ αντιδραστικος σε οτι με περιοριζει κι ας εχει μια (ασφαλεια) και νομιζω οτι τα γκετο σε περιοριζουν αρκετα γιατι ουσιαστικα πιο λιγα θα μοιραστεις με τα ατομα του γκετο ,γιατι αυτα που σε ενωνουν ειναι λιγα , ισως σημαντικα , αλλα λιγα. και η ζωη δεν πρεπει να δενεται με συρματοπλεγμα , κανει πληγες .
μονος πορευται ο ανθρωπος κι ας μην θελει να το πιστεψει .
Η προκληση λοιπον εγινε και προσκληση. Τι απαντησε? keep us posted
...quand de n'appartenir qu'à toi est le défi ..
(όταν το ν'ανήκω σε σένα είναι η πρόκληση)
...αυτή είναι η πρόκληση..
αναμένω νεότερα.
δεν ξέρω αν αυτό είναι πρόσκληση πρόκληση σε κάποιο πραγματικό πρόσωπο άλλα ήταν όμορφο, ιδικά αυτό το περί μοναξιάς και στις 2 επιλογές.
And the winner is...Mahler76!
Den apotelei to keimeno prosklisi se ena pragmatiko proswpo, alla ena fantastiko me ypervolika polles alitheies apo ton kalytero mou filo kai tin parallili sxedon poreia mas.
Very good......
Προσπάθησα να μπω και γω στο "γκέτο" με το να συχνάζω sodade, να κάνω "άχρηστες" παρέες με άλλους "δικούς" μου, αλλά κατάλαβα οτι η παρέα μου και ας είναι όλοι str8 (άντρες γυναίκες) ήταν πιο δικοί μου, και λιγότερο επικριτικοί.
(Ο καθένας πιάστηκε απο κει που ήθελε, σαν την Μονα Λίζα ο καθένας το ερμήνευσε διαφορετικά)
ε αφού είναι πολυδιάστατο το κείμενο ;)
@xipasmenos:Συμφωνώ με όλα όσα λες-ειδικά στον χαρακτηρισμό «άχρηστες» παρέες- αλλά το πρόβλημα του να κάνεις παρέα αποκλειστικά με str8 μοιάζει με το να σου αρέσει το κολύμπι και εσύ να πας μόνο βουνό.
Καλως ήρθες...
Ναι αλλά όλο κολύμπι κολύμπι θα παπαριάσεις!!! Πας το βουνό σου να ηρεμήσεις και να κάνεις τις ωραίες σου διακοπές και πετάγεσαι και για κανα μακροβούτι!!!
Άλλωστε τουλάχιστον οι δικές μου str8 παρέες έχουν αρκετούς gay φίλους.....networking δεν κάνεις μόνο μέσω sodade....
sodase δεν κανεις networking σαφεστατα. Κολοτριβειν κανεις!
εγώ που δεν έχω πάει ποτέ στο sodade μπορώ να πώ;
ποτέ δεν συμπάθησα τα γκέτο βασικά. είναι κάπως αστείο αυτό. άσε που με εκνευρίζει να ανήκω κάπου. απαπα.
ωραίο κείμενο πάντως.
Δημοσίευση σχολίου