Χρησιμοποιώ πλέον μια άλλη γλώσσα. Σχεδόν αυτιστική. Δεν έχω εγκέφαλο. Χάθηκε κάπου ανάμεσα στα σεντόνια. Αυτά που ανακατεύεις κάθε φορά που στροβιλίζεσαι στο κρεβάτι.
Νιώθω το σώμα σου σχεδόν σαν δικό μου. Το στόμα μου αντικαθιστά τα χέρια. Το αμυδρό φως από την οθόνη στο σαλόνι έρχεται ως το κρύο υπνοδωμάτιο. Μα η θερμότητα γύρω μας αντίστοιχη ενέργεια με βόμβα μεγατόνων.
Οι ερωτευμένοι ζουν και οι ερωτευσιμοι πεθαίνουν κάθε ξημέρωμα.
Από την μια πλευρά εγώ και από την άλλη εσύ απλώνουμε τα χέρια και ενώνουμε τις παλάμες μας. Να συναντηθούμε στη μέση. Να παλέψουμε. Άγρια. Χωρίς πανοπλίες. Τυφλοί ριγμένοι στην αρένα. Χωρίς κοινό. Χωρίς ντροπή. Χωρίς Καίσαρα. Να κινούμεθα ενστικτωδώς και γύρω μας να κινούνται μόρια στον νοτισμένο αέρα, λάμψεις, ήχοι από λόγια ψιθυρισμενα.
Αίμα στάζει. Έχεις γαντζωθεί γερά πάνω μου. Μια σταγόνα πέφτει από τα μάτια μου στο μέτωπο σου. Σηκώνεις το χέρι. Δάχτυλα που βυθίστηκαν στη πλάτη. Σκουπίζεις το πρόσωπο μου. Μ’αγκαλιαζεις πιο σφιχτά.
Μου χρωστάει η ζωή μια υπερβολή.
Στο σημερινό κείμενο ακούστηκαν απόηχοι από την ζωή μου και τα κείμενα όλων των διαδικτυακων φίλων που έχουμε τρελαθεί από την ίδια αιτία αλλά και αυτών που εύχονται και εύχομαι να τρελαθούν σύντομα.
«Μια ζωή χωρίς έρωτα παραμένει καλή ζωή, απλά με αυτόν στο πλευρό της γίνεται λίγο πιο γλυκιά»… για όσο αντέξει…
Νιώθω το σώμα σου σχεδόν σαν δικό μου. Το στόμα μου αντικαθιστά τα χέρια. Το αμυδρό φως από την οθόνη στο σαλόνι έρχεται ως το κρύο υπνοδωμάτιο. Μα η θερμότητα γύρω μας αντίστοιχη ενέργεια με βόμβα μεγατόνων.
Οι ερωτευμένοι ζουν και οι ερωτευσιμοι πεθαίνουν κάθε ξημέρωμα.
Από την μια πλευρά εγώ και από την άλλη εσύ απλώνουμε τα χέρια και ενώνουμε τις παλάμες μας. Να συναντηθούμε στη μέση. Να παλέψουμε. Άγρια. Χωρίς πανοπλίες. Τυφλοί ριγμένοι στην αρένα. Χωρίς κοινό. Χωρίς ντροπή. Χωρίς Καίσαρα. Να κινούμεθα ενστικτωδώς και γύρω μας να κινούνται μόρια στον νοτισμένο αέρα, λάμψεις, ήχοι από λόγια ψιθυρισμενα.
Αίμα στάζει. Έχεις γαντζωθεί γερά πάνω μου. Μια σταγόνα πέφτει από τα μάτια μου στο μέτωπο σου. Σηκώνεις το χέρι. Δάχτυλα που βυθίστηκαν στη πλάτη. Σκουπίζεις το πρόσωπο μου. Μ’αγκαλιαζεις πιο σφιχτά.
Μου χρωστάει η ζωή μια υπερβολή.
Στο σημερινό κείμενο ακούστηκαν απόηχοι από την ζωή μου και τα κείμενα όλων των διαδικτυακων φίλων που έχουμε τρελαθεί από την ίδια αιτία αλλά και αυτών που εύχονται και εύχομαι να τρελαθούν σύντομα.
«Μια ζωή χωρίς έρωτα παραμένει καλή ζωή, απλά με αυτόν στο πλευρό της γίνεται λίγο πιο γλυκιά»… για όσο αντέξει…
13 σχόλια:
τελειο κειμενο !!!!
οσο για τα τελευταια λογια συμφωνω απολυτα .
Αν είναι για τον έρωτα, τότε ελπίζω η ζωή να σου έχει πολλά χρωστούμενα και τώρα να είναι μόνο η αρχή του ξε-πληρώματος του χρόνου...
Κόκκινο στον έρωτα!! Αυτές οι σκηνές που περιγράφεις κάτι μου θυμίζουν πάντως! Γκουχου...γκούχου...χαχαχαχα!!!!
Αχχχχχ αυτά είναι αγαπητέ! Στα δάχτυλα που βυθίζονται κάθε μέρα στις πλάτες μας λοιπόν. Να είναι καλά!!
nice!!
"Thanks for drawing pictures
on my back with your fingers
whenever i feel bad"
σε όλα αυτά που μας χρωστά η ζωή και της χρωστάμε.
απίστευτο το κείμενο!
απλά απίστευτο!
εχω καιρο να πιασω πλατες
ασε που συχαινομαι τον ερωτα
!
σιγα να μην υπαρχει!
σαν τον αγιο βασιλη ειναι!
μεγαλες υποσχεσεις,πολυωρη αναμονη,απογοητευτικο αποτελεσμα !
μουφα λεμεεεεε
βάλε μια προειδοποίηση άνθρωπε μου ότι στάζει μέλι! κολλήσαμε!
συναισθηματικό!
μυρωδιά της λήθης@ τα τελευταία λόγια είναι κάτι σαν μανιφέστο. Καλημέρα
ουαν χαπι ντοτ@ κρατάω τεφτέρι λέμε! Αλλά πες ότι δεν αφορούσε έρωτα, πάλι δεν θα τα ξεπλήρωνε τα χρωστούμενα η ζωή; Όχι;
Vk in Athens@ Τι να σου θυμίζουν άραγε; Άσε που αυτό το κάθε μέρα με πληγώνει γιατί δεν είναι κάθε μερα!Σνιφ
stranded bird@ welcome mate. «Το ευχαριστώ που σου χρωστώ είναι βαθύτερο από τον έρωτα»
μπασνια@ ελπίζω στο να αρχίζει να ξεπληρώνει αυτή η ριμαδα η ζωή γιατί δεν βγαίνω λέμε, δεν βγαίνω
στελλα@ “μεγάλες υποσχεσεις,πολυωρη αναμονη,απογοητευτικο αποτέλεσμα” αυτό δεν είναι έρωτας, ουρά στο Παλλάς είναι για κακό θέατρο!!! Καλημεραααααααα
απαρος@ σου είπα ότι σε διαβάζει το έτερον ήμισυ; Έχεις και κοινό βρε, εκτός από μας τους μπλογκερ! Φτου μη σε ματιασω!
κύπριος είναι ο μούσος; εξαιρετικό κείμενο!από τα καλύτερα που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό!
Tovene@ Kyprios!!! No!!! Thymise mou na kanw ena post gia Kypro kai mythous gyrw apo ayth
(no offence apparos)
κι εμείς ερωτευτήκαμε, αλλά δεν κάναμε έτσι...τι να πω, εδώ μιλάμε, κατακολλήσαμε απ' τα σορόπια.
ε όχι και μια ζωή χωρίς έρωτα παραμένει καλή ζωή.... μία ζωή χωρίς έρωτα είναι μη ζωή!
μπεε φιλιά!
highvolt@kai pou sai akoma!!! , provato@ dld oi ypoloipoi einai nekroi?zombia?
Δημοσίευση σχολίου