Ναι. Να βγούμε και εμείς να κάνουμε καμιά μπαροτσαρκα.
Είναι αυτά τα βράδια που θες να βγεις με φίλους. Καλά, είναι και αυτά τα βράδια που τυχαίνει απλά.
Μια που το αμόρε(Αμόρε αμόρε αμόρε αμοοοορε αμοοοοορεεεεεεεεεε-Μινα&Τσελεντανο) έχει ανειλημμένες.
Μια που σε βαρέθηκε και "Αι σιχτιρι βγες με κάνα φίλο ή φίλη να ησυχάσουμε πουλάκι μου".
Μια που σε βρίζουνε οι φίλοι τύπου "που ‘σαι ρε μαλάκα, μας έφτυσες παλιοκαργιολη για ένα γκομενακι" και τέτοια ευγενικά σχόλια.
Μια που δεν το λες να σταματήσεις να κοιτάς αυτό το σαιτ το ρημάδι και όλο και νέα ραντεβού κανονίζεις(έτσι και σε πιάσουνε στα πράσα σε βλέπω με ολόσωμο στο μπλε της μελανιάς).
Μια που γενέθλια(μα πόσοι γεννήθηκαν επιτέλους Φλεβάρη;), γιορτές και τα λοιπά…
Ε, θα ξεκουνησεις από το σπίτι έτσι δεν είναι;
Ξεκινώ και εγώ λοιπόν την Παρασκευή και βγαίνω στη βροχή. Σαν το σαλιγκάρι, αλλά εγώ πριν σταματήσει η βροχή. Ναι. Αργεί και ο ρεζίλης ο άλλος και πάω και κάθομαι εκεί που γράφει “STUDIO” με νέον γράμματα ροζουλι κάπου πιο πάνω από τις γραμμές του τρένου στον Κεραμικό; Ε, εκεί.
Τι εννοείς γιατί Γκάζι; Γιατί όταν βρέχει, αν δεν πάνε και οι αδερφές Γκάζι ποιοι θα πάνε; Για την οικονομία το κάνω. Βέβαια οι άλλοι που είδα όσο περίμενα (που να μην περιμένεις ποτέ εσύ σου εύχομαι) είχαν μαζί και τις αδερφομανες. Μπουλούκια.
Δεν μπορώ αδερφομανα. Τσαντίζομαι. Ξέρεις αυτές τις άνετες που σε θέλουν για κατοικίδιο. Ευτυχώς αυτές που φύτρωσαν κοντά στην περιοχή μου τις σκότωσα όλες.
Συνεχίζω λοιπόν αυτό το…γραπτό τέλος πάντων, με τις μικροσκοπικες παραγραφους, με τον πρώτο προορισμό που ήταν φυσικά το Big. Τι άλλο;
Πάλι έπαιζε ο Μπιγκ Ντιτζει. Να πάτε. Τρελό κέφι. Έκανε και ένα ψιλοαφιέρωμα ΓιουροΒιζιον και ένιωσα την Λαμπιρη στο σβέρκο μου. Λόγω των ημερών ελπίζω, έτσι φίλε; Έχω ήδη βέβαια εκθειάσει το μαγαζί
παλιότερα άρα τώρα δεν με παίρνει γιατί θα θεωρηθώ δάκτυλος-δάκτυλος. Αλλά ένα θα σου πω my friend Dj. Πως αντέχεις τόσοι πειρασμοί; Μα τόσοι όμως. Απαπα! Ζεστάθηκα! Που θα λέγε και η Διονύσια Ευσταθίου στο “Νοχι”. Κολαστήριο.
Εγώ λοιπόν να επιμένω να κάτσουμε και ο φίλος να φύγουμε. Να πάμε που; Πάμε Φου; Φουςτ από δω χάμω ρε! Μετά από 5λεπτά διαφωνίας ακολουθεί η φράση “Καλά πάμε”.
Ε…πήγαμε.
Άλλη μια φορά (δεύτερη και τελευταία στο υπόσχομαι εαυτέ μου πραγματικέ και ψεύτικε) χάλια.
Κόσμος; Χαπατα.
Μουσική; Ποια μουσική;
Βίντεο; DVD United.
Χορευτής στην μπάρα; Φέτες ο πούστης, αλλά χόρευε σαν να κάνει αερόμπικ η Σουζαν Ασμπυ(που την θυμήθηκα αυτή πάλι;).
Διαγωνισμός;
Πως είπατε;
Διαγωνισμός Φιλιού!!!
(σιωπη-εγκεφαλικο-μπιπ-μπιπ-μπιπ-ευθεια γραμμή-κλινικά νεκρός-καλημέρα σας)
