Domestic Violence

Από αυτό εδώ το παράθυρο πολλά μπορεί να δει κανείς. Κυρίως όμως τους «φάτσα κάρτα», δηλαδή τις δυο διπλανές μεζονέτες.
Είμαι στη δουλειά. Βόρεια προάστια. Οικογενειακές περιοχές. Μεγάλα σπίτια με αυλές. Δέντρα. Γρασίδι. Εδώ και κάποιες μέρες γέμισαν και φωτάκια και στολίδια. Όλα καλά στα προάστια. Όλα ήσυχα… Ώσπου την σιγή να διαλύσει μια φωνή. Απόγνωσης.
Όπως εκείνο το πρωί πριν από μήνες. Μια φωνή γυναίκας. Μεγάλης ηλικίας. Τρέξανε όσοι άκουσαν στα παράθυρα. Φασαρία από το απέναντι σπίτι. Κίνηση πίσω από τις μισοτραβηγμένες κουρτίνες. Η φωνή γίνεται ουρλιαχτό. Μια ακόμα γυναικεία την συνοδεύει. Κρατάει παρόμοιο τόνο. Που και που πετάγεται και μια άλλη μπάσα φωνή. Αντρική. Κοφτά. Απότομα.
Γρήγορα εμφανίζεται αστυνομία. Ούτε που κατάλαβε κανείς από πού. Χτυπάνε τις πόρτες. Τους ανοίγει μια κυρία γύρω στα 65 με κοντά μαλλιά. Σπασμένη φωνή αυτή την φορά. Τα όργανα της τάξης μπαίνουν στο σπίτι. Θα επιτελέσουν το καθήκον τους.
Μετά από λίγο οι φωνές λιγοστεύουν. Δεν εξαφανίζονται. Αρχίζουν σκαμπανεβάσματα έντασης. Ξαφνικά μια έκρηξη ντεσιμπέλ τρομάζει το «κοινό». Ένας ξερός ήχος και μετά τίποτα.
«Τι έγινε; Γιατί σταμάτησαν;» ρωτάει η Έλενα.
«Μαλάκα, γουστάρω!!! Πετάγεται ο Μιχάλης.
Μια από τις πόρτες απέναντι ανοίγει. Δυο αστυνομικοί . Τραβάνε έναν άντρα, αίμα να τρέχει από το κεφάλι του και μώλωπες στο πρόσωπο. Τον βάζουν στο περιπολικό. Δεν κοιτάει το σπίτι πριν μπει μέσα στο αυτοκίνητο. Ούτε από κανένα παράθυρο του σπιτιού ξεπροβάλει καμιά μορφή να τους δει που απομακρύνονται.
Fade out.
Στη δουλειά αναφερόμασταν σε αυτούς με τις φράσεις «ο τύπος με το βαρύ το χέρι» και «η γυναίκα του που τις άρπαξε». Η 65αρα ήταν «η δύσμοιρη η μάνα-αν είναι μάνα του ή μάνα της ακόμα δεν ξέρω-, τι έχει τραβήξει και αυτή;».
Σε κάποια φάση είχαμε δει και ένα πωλητήριο στην αυλόπορτα. Βγήκε μετά από λίγο.
Τώρα, μετά από τόσο καιρό, μια γυναίκα είναι στο μπαλκόνι και κρεμάει μια σειρά αστεράκια που συνδέονται με ένα καλώδιο, στα κάγκελα του σπιτιού. Σε λίγο βγαίνει και ο άντρας του περιπολικού. Είναι από πίσω της και την αγκαλιάζει από την μέση. Την φιλάει στο λαιμό και κάτι τις ψιθυρίζει. Εκείνη χαμογελάει. Από το εσωτερικό του σπιτιού ακούγεται μια φωνή. Η μάνα βγαίνει έξω και κρατάει ένα πιάτο. Μάλλον έχει γλυκά. Η γυναίκα παίρνει ένα, δαγκώνει μια μπουκιά και μετά ταΐζει το υπόλοιπο στον άντρα. Η μάνα χαμογελάει. Ο άντρας λέει κάτι και γελάνε όλοι μαζί. Δεν είναι πραγματικά χαριτωμένοι;
Fade out, again…
Η ιστορία είναι αληθινή.