Παραλογα τοσα και τοσα Βρεθηκαμε γιατι ηταν ολα κανονισμενα Φιλιθηκαμε γιατι ειχαμε πιει κατι παραπανω Χορεψαμε γιατι η μουσικη ηταν δυνατη Πηγαμε σαββατοκυριακο στο εξοχικο γιατι σπιτι μου φιλοξενουσα Γνωρισα τους φιλους σου και το μετανιωσες Γνωρισες τους δικους μου και γελουσες Καναμε ερωτα για να μαθουμε ποσο διαφορετικοι ημαστε Εφτασα μπροστα απο μια πορτα και σκεφτηκα να την ανοιξω γιατι ηθελα απλα να δω τι κρυβει πισω της Γυρισα και σε κοιταξα Απλωσα το ενα μου χερι Ηθελες να απλωνα και τα δυο Γυρισες την πλατη και εφυγες Εξαφανιστηκες Να ξερεις την περασα την πορτα εκεινη αλλα θα ηταν ολα πιο ησυχα μεσα μου αν δεν ηξερα πως...
Τρεξαμε πισω απο σαπισμενα ονειρα να φτασουμε μια ευτυχια που το ενα θα γινοταν δυο Υστερα και καθολου αργοτερα Σαφως ανωτερα αλλα και αφελεστατα οντα Διπλα απο μια πενα λιγα τραγουδια ανωδυνα να φωναζουν στα ορια της γελοιοτητας πραγματικα ασημαντες σκεψεις Δεν ειχα ποτε κατι παραπανω απο μενα Εσυ ησουν αρκετα μεγαλη υποθεση αλλα δικια σου υποθεση Να ψαξω αν φταιω τι νοημα θα ειχε Παρολα αυτα το εκανα και τωρα εδω γραφω για αλλη μια φορα αυτοματα να ξορκισω τους δαιμονες Μα ηταν ποτε δυνατον; Αν αναρωτηθουμε ο καθενας για την παρτυ του ισως να φτασουμε καπου Καπου πιο φωτεινα απο σημερα Οι γιορτες εφτασαν ας τις καλοδεχτουμε γιατι τα λαμπιονια ειναι πολλα και μπορει και να μας κανουν ντου!!!
Σύντομα
Πριν από 4 μήνες
10 σχόλια:
ωραία. κι άλλα τέλη (να μαζευτούμε να κάνουμε σύλλογο).
ωραία αντιμετώπιση ωστόσο. ούτε πίνακας (κι εγώ που αφιέρωσα τόσα ποστ τι κατάλαβα).
και κλείνω το μακροσκελές αυτό σχόλιο λέγοντας ότι πριν ξενιτευτώ, με τη κολλητή μου σε τέτοιες περιπτώσεις τραγουδούσαμε ένα τραγούδι της Δούκισσας: όχι θα κάτσω να σκάσω, όχι θα κάτσω να σκάσω, τι λες καλέ, τι λες καλέ..
λαλαλα. έχω πιει λίγο.
ματς. και με προσοχή τα λαμπιόνια.
'Διπλα απο μια πενα λιγα τραγουδια ανωδυνα να φωναζουν στα ορια της γελοιοτητας πραγματικα ασημαντες σκεψεις '
συμπληρωνω! ποσο ανωδυνα ασημαντα θα ειναι σε λιγο καιρο?
να 'μαστε καλα να τον θυμομαστε τον μακαριτη,στα ειπα να πεις δεν στα ειπα.
Αντε φιλακι κωλοπετσομενο μου
http://www.youtube.com/watch?v=RKeB1-waDAU
θα σιγομουρμούριζα "μέχρι το τέλος" μα το είπαμε ήδη.
Αχ τι να πεί κανέις...
Άντε ο επόμενος. Keep walking babe :)
Αυτό που μου αρεσει περισσοτερο στα βλογκ είναι ότι ο καθενας αντιλαβμανεται ότι να ‘ναι από την εκαστοτε αναρτηση και ο «συγγραφεας» γραφει για κατι τελειως ασχετο. Σαν ποιηση ένα πραγμα. Σε στυλ «Δεν σου εξηγω, αλλα ότι και να καταλαβεις εχεις δικιο». Για αυτό σας αγαπω…
οτι να 'ναι .αλλα θελει να πει ο συγγραφεας ,αλλα καταλαβαινει ο αναγνωστης , αλλα σχολιαζει . για ασυτο σημερα δεν εχει σχολιο. καλημερες και σπαστα τα λαμπιονια .
έτσι είναι η υψηλή τέχνη babe!!!
εξαρτάται τον πίνακα. αν είναι μαυροπίνακας;
Ολοι αξιζουν ενα πινακα ακομα και κακη τεχνη. Θα μπορουσες να βαλεις το γερο ναυτικο με το τσιμπουκι...
Αλλα να ξερεις οτι εσυ φταις, οχι αυτος. Του το επαιξες καλα. Αυτος δε σου κρυφτηκε. Εσυ ηθελες να νιωσεις ανωτερος απο το "λαθος". Ηταν επινοημενη η εμμονη σου για το κατωτερο, αδιαβαστο και διαφορετικο πλασμα. Με τα υπερτιμημενα κουρελια και τα ακινδυνα τραγουδακια χωρις σκεψη. Γιατι στην ουσια δεν ηθελες να κολλησεις, ηθελες να παραμεινεις ανεξαρτητος. Αντιο λοιπον στους αταιριαστους.Θα τους θυμομαστε με τρυφεροτητα. Τους χρησιμοποιησαμε. Το πληρωσαμε, πρωτοι εμεις.
Το σχολιο, Πετρο μου, ασχετο απο την αναρτηση
Δημοσίευση σχολίου