Συνάντηση

Ξέχασα. Έπεσα πάνω σου. Έχω ανάγκη από την άλλη αγάπη. Την Ψεύτικη. Που την ντύνεται η κάψα κάποια βράδια. Που τελειώνει όταν ξυπνήσει ένας από τους δυο και ντυθεί. Που δεν ήξερα που να την βρω στα μικράτα μου. Που τόλμησα ο αχρείος να σκεφτώ πως με οδηγεί στην ποίηση. Που δεν φέρνει ευτυχία. Φέρνει δάκρυα. Λυτρωτικά. Που δεν την θυμάσαι πια. Γιατί και συ ξέχασες . Έπεσες πάνω μου. Μα δεν είχες ανάγκη την ίδια αγάπη. Ζητιάνευες αλήθεια. Αυτή που βλέπεις στα μάτια των φίλων. Στο καλωσόρισμα του σκυλού σου. Στα χέρια της μάνας σου. Στη σιωπή του πατέρα σου. Στο πρόσωπο του. Σε κάποιον που του μοιάζει. Σε μένα. Αφού κι οι δυο το ίδιο πράγμα δεν ζητάμε, μη με κερνάς άλλο ποτό… Απόψε είπα ότι ήταν να πω, είδα ότι ήταν να δω, ήπια ότι ήταν να πιω από σένα…