Αυτόματα Γρήγορα Γράφε Διόρθωσε όχι Μην Σπαταλάς Χρόνο Ανάγκη Αγανάκτηση Μέσα σου μπροστά μου στα πόδια σου μια αλυσίδα την κοίταξα πίσω μου ήρθες δεν μου άρεσε στο είπα θύμωσες Εγώ; Πως; Θα σε φροντίσω. Ξέρω πίστευες ήλπιζες Όλοι οι άλλοι αυτό ήταν Γρη γορα Έντονα Αθόρυβα μέσα στα θορυβώδη σου όνειρα σώματα χρώματα ίδια ομοιοκαταληξία ονόματα.
Σταμάτα.
Έλα να περπατήσουμε μαζί.
Χαλαρωτικά.
Ανυπεράσπιστοι.
Χέρι με χέρι.
Στην Πλάκα.
Για λικέρ.
Θα μας κράξουνε.
Θα σε πάρω αγκαλιά.
Γυρνάμε πίσω στο χρόνο. Ανήμποροι να συλλαβίσουμε τα μελλούμενα.
"Να ξέρετε κύριε πως ο μόνος άντρας που γνώρισα ποτέ γυμνό ήμουν εγώ".
Μα κάθε βράδυ όταν ξαπλώνω αγκαλιά με τα μαξιλάρια μου εξομολογούμαι τον έρωτα και σε άλλον.
Τιμώρησε με τώρα.
Αυτόματα γρήγορα χτύπα διόρθωσε την φύση που άλλαξε σάπισε έξω από την συντήρηση και τη συντηρητικότητα που ντυθήκαμε όλοι και βγήκαμε μπήκαμε ψάξαμε για πήδημα φύσημα αέρα ζωής καπνός σε ένα club μια Παρασκευή που χάζευα τα παπούτσια μου και κείνος ήρθε δίπλα μου κάθισε στον καναπέ και μου συστήθηκε με σκοπό να γνωρίσει τα πάντα ή τίποτα.
Χαλάρωσε.
Σσσσσσς…
