Σινεμά και στα μούτρα σου!!!

Πάμε Νύχτες Πρεμιέρας;
Μη μ’ απειλείς εμένα!
Κάπως έτσι σκέφτεται ο απλός ο ανθρωπισκος όταν έρχεται ο ριμαδης ο Σεπτέμβριος και ετοιμάζονται οι νύχτες πρεμιέρας.
Όχι ντε, δεν θα γκρινιάξω. Τις τιμώ εγώ τις παραδόσεις και πηγαίνω στα ιστορικά σινεμαδια του κέντρου. Μόνο στο φεστιβάλ, να ξηγιόμαστε.
Γιατί τούτη την εποχή θα δεις ταινίες πρόταση, ταινίες έκπληξη, όπως το περσινό Spoorlus, ταινίες για όλους, ταινίες για λίγους, ταινίες πατάτα, ταινίες ζαμπόν λίγα λιπαρά και ταινίες ιπνοστεντον.
Φέτος έχουμε και καμπόσες “gay themed”, υποθέτω με αφορμή την Στρελλα του Κούτρα. Χθες προβλήθηκε η πρώτη.
“Ander”.
Όνομα είναι σου λέει αυτό. Ενός Καταλανου εργάτη φάμπρικας το πρωί και –μην χαίρεσαι ακόμα- αγροτοκτηνοτροφου το απόγευμα. Για βράδυ ούτε συζήτηση. Μαμ κακά και νάνι. Ζωή καρμπόν. Μη στα πολυλογώ, πέφτει και γκρεμοτσακίζεται, παίρνει για βοήθεια δουλικό από Περού (;;;) και ανακαλύπτει πως το σηκώνουν το σακάκι σαν δουν παλικάρι από Νοτιοαμερικα!!!
Εδώ έχω να κάνω μια ερώτηση σε όσους είδαν την ταινία-τίγκα στην αδερφή η ταινία, τσουγκραγανε οι πρώην σαν σε λούνα παρκ, θα επανέλθω παρακάτω, ναι θα πω κι άλλα!
Στην ερώτηση μας λοιπόν: Μα τοπ ο Χοσέ;
Απαπα.
Ωραία ταινία δεν λέω και με το χιούμορ της και ωραία τοπία και το 2^ο, 3^ο,4^ο κτλ επίπεδο, αλλά βρε παιδί μου 120 λεπτά και βαλε!!! Κάπου στα 100 άρχισα να ακούω ροχαλητό και ήταν το δικό μου!!!
Παρόλα αυτά σιγή νεκρική στο Απόλλων! Είχαμε αφοσιωθεί-όσοι δεν κοιμόμασταν. Και ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να κάνεις μια αδερφή να βγάλει τον σκασμό ε; Φαντάσου μια αίθουσα φίσκα σαν το Σονταντ Σάββατο! Δηλαδή αν είχες πάει μόνος σου έφευγες ζευγαρωμένος. Άσε που σε μια αίθουσα ουράνιο τόξο δεν βαριέσαι την αναμονή μέχρι να ξεκινήσει η ταινία. Όλο και καμιά περίεργη κουβεντούλα θα πάρει το κουτσομπόλικο αυτί σου. Όπως το παρεακι πίσω μου που διαφωνούσε για το Slumdog Millionaire.
BoY1:Τι ακριβώς σου άρεσε από αυτή την ταινία ρε συ;
BoY2:Αχ πολύ συγκινήθηκα;
BoY1:Μα είσαι τελείως κουλή; Αυτό ήταν σαν το Βασιλάκη Καΐλα αλλά στην Ινδία! Βάζεις εσύ κάρυ στην φασολάδα αγάπη μου; Δεν βάζεις!
Για να σοβαρευτώ να σας πω πως ελπίζω να βρείτε κάτι καλό να δείτε και εσείς αυτό το 10ημερο. Δυστυχώς τα γέρα χαρτιά όπως ο Γκριναγουαει, ο Χανεκε, το ντοκιμαντέρ για τον Πετριδη, το Κακό 2 του Νούσια και ο Κυνόδοντας του εκπληκτικά ξεχωριστού κινηματογραφιστή Λανθιμου, έχουν εισιτήρια όσο έχω εγώ γραμμωμενους κοιλιακούς!
Σας αφήνω με μερικά τρειλερ από τις ταινίες που θα παιχτούν και ανακηρύσσω από μόνος μου, ως ταινία του φεστιβάλ το...
Exte!!! Η εκδίκηση της καούκας!!!

Υγ:Μα τοπ ο Χοσέ;

3 days

Αδεια κουτια γεματο κεφαλι μηνας στραβος και εδω καπου μια οαση τριων ημερων αποδραση
Βρεξε οσο θες
Γουσταρω

"Σαν διαρρηκτής που ένα μπάτσο ερωτεύεται"

Δουλειά στο γραφείο αρκετή. Απορώ πως και έτσι. Χθες όλα αυτά.
Με το μυαλό μου κολλημένο στο πως θα μπω στο σπίτι. Άρχισα να ψάχνω στο ιντερνετ ως γνήσιο παιδί του διαδικτυου. Βρήκα κάτι βίντεο και είπα θα δοκιμάσω και εγώ την τύχη μου.
Είχα μαζί μου συνδετήρες, πλαστικές κάρτες, μια εικόνα της Παναγιάς μπας και μας φωτίσει ο Θεός. Έκανα και πρόβα στις πόρτες της αποθήκης στην εταιρεία και είπα “Είμαι έτοιμος”!!!
Πήγα σπίτι και τελικά με την βοήθεια μιας παλιάς ταυτότητας και αφού είχα γίνει μούσκεμα στον ιδρώτα και είχα ήδη βλαστημήσει τον Μαγκαιβερ, άνοιξα την πόρτα.
Τώρα πια είμαι ένας διαρρήκτης επισήμως και ζω εκτός νόμου.
“Σιγά ρε Ρωχαμη!” Ακούστηκε μια φωνή.

1 Minute Unlock - Watch a funny movie here

"Βγαλε απ' την πορτα το κλειδι"

ξερει κανεις να ανοιγει κλειδαριες;
αφησα ενα δευτερο ζευγαρι κλειδια πισω απο την πορτα!!!
ΚΛΕΙΔΩΘΗΚΑ ΓΙΑΤΡΕ;
Τα νευρα μου κροσια!!!

Τι καλό που κάνει ένας καφές...

Ρυθμικά.
Χτυπει τα πόδια του πάνω σε ξύλινες σανίδες. Στίχοι στριμώχνονται πίσω απ τα δόντια του. Τα μεγάλα βράχια ανεβαινει σιγά σιγά το φεγγάρι.
Ξεκίνησε δειλά να διαβάζει πάλι κείμενα ανθρώπων. Παρατηρώντας συναισθήματα, ανασφάλειες, ευφυείς σκέψεις. Κρίνει και κατακρίνει και επιδοκιμάζει και αδιαφορει. Όλα μαζί.
Ότι δηλαδή κάνουμε όλοι. Δεν μένουμε αμέτοχοι σε όσα μας κοινωνούν οι “γείτονες” στο blogοσυμπαν.
Πως θα μπορούσαμε άλλωστε:
Αφού κάποιους έχεις δει. Άλλους έχεις γνωρίσει, περισσότερο καλά η λιγότερο. Ακόμα ακόμα υπάρχουν κάποιοι που έχεις απλά "φανταστεί". Πάντα κάνουμε εικόνες όταν διαβάζουμε.
Θα ήταν και ένα ενδιαφέρον παιχνιδάκι.
Πως, ας πούμε, φαντάζεστε ότι ζει, δουλεύει, είναι , μοιάζει ή συμπεριφέρεται ένας άγνωστος σε σας blogger. Ας πούμε, τι χρώμα μαλλιών να έχει η Dot, τι δουλειά κάνει ο Ηφαιστίωνας, τι αυτοκίνητο οδηγεί ο bear, ποια είναι η φωνή του basnia;
Ακούγεται λίγο παρανοϊκό;
Ίσως.
Μήπως είναι περισσότερο παρανοϊκό να φαντάζεσαι και να κρίνεις χαρακτήρες; Δηλαδή να προεξοφλείς ότι ο πέτρος είναι μαλάκας, η στέλλα πουτάνα και ο ίμερος κομουνίστρια τζιβιτζιλου;

Βγαίνει από τις σκέψεις του.
Απότομα.
Η νύχτα συνεχίζεται στο θέατρο. Πάνω από τα μεγάλα βράχια ηρθε, δειλά δειλά, το φεγγάρι.
Τα μεγάλα τραγούδια που ξεπηδούν από τα σωθικά των δυο γυναικών του θυμίζουν το κενό της δικιάς του δημιουργικότητας. Σαν να κάθεται πίσω από το τιμόνι και γυρνάει κάθε τρεις και λίγο το κλειδί και το ρημάδι να μην παίρνει μπρος. Ίσως να περιμένει και αυτό μια αλλιώτικη μέρα, μια βροχή για να ανθίσει..

… μέσα στα απλά ειν' τα ωραία
όπως όταν είμαστε παρέα
τι καλό που κάνει ένας καφές…